این دو به خبرنگاران گفتهاند: «در حالی که اهداف ایران روشن است، راه حل مسئله هستهای این کشور خیلی روشن نیست.»
* دیدگاه های لاندو
امیلی
لاندو که یک تحلیلگر معتبر در مرکز مطالعات امنیت ملی دانشگاه تل آویو و
همچنین یکی از مدیران امنیت داخلی رژیم اسرائیل است، میگوید: ما
بلاتکلیف هستیم. هیچ چیزی در حال حاضر در مورد ایران اتفاق نمیافتد.
لاندو
به منافع متفاوت و اغلب متضاد گروه 1+5 اشاره کرده و نتیجه گرفته است
که در واقع هیچ برنامهای وجود ندارد. تمام کشورهای عضو 1+5 منافع ملی
خود را دنبال میکنند. ایران بخشی از منافع ملی هر یک از این کشورهاست.
لاندو در ادامه ادعا کرد: واضح است که ایران به دنبال کسب
قابلیت نظامی هستهای است، اما مشخص نیست که آیا میخواهد کلاهکهای
هستهای تولید و از آنها استفاده کند یا میخواهد از ژاپن الگوبرداری
کند.
به نوشته جروزالم پست، کارشناسان میگویند ژاپن گرچه در عمل
برنامه تولید سلاحهای هستهای را دنبال نمیکند، اما دانش و فناوری
تولید اینگونه سلاحها را در مدت شش ماه دارد.
لاندو گفت:
آمریکا باید تغییرات چشمگیری در دیپلماسی خود ایجاد کند. مذاکره با
ایران در مورد مسئله هستهای مثل مذاکره برای بهبود روابط با این کشور
نیست.
وی 3 اصل را برای بهبود سیاست آمریکا در مورد ایران
پیشنهاد کرده است: اول اینکه واشنگتن باید تحریمهای مؤثرتری را ضد
ایران اعمال کند که تهران در صورت نقض آنها با عواقب آن روبرو شود، دوم
اینکه آمریکا با تعیین زمان و مکان مذاکرات باید نشان دهد که زمام
امور را در دست دارد و باید شرایط خود را برای تعیین چارچوب مذاکرات
اعمال کند، سوم اینکه مشوقهایی که آمریکا میخواهد به جمهوری اسلامی در
قبال توقف فعالیتهای هستهایاش بدهد باید شفافتر باشد.
لاندو
با اشاره به اینکه غرب میتواند سیاستی را که در مورد کره شمالی و چین
استفاده کرد در مورد ایران نیز به کار برد، گفت: مشکل اینجاست که
بازداشتن کشوری هستهای از استفاده از سلاحهایش بستگی به یک تهدید قابل
قبول دارد، در حالی که آمریکا سالهاست که نزد ایران اعتباری ندارد.
* دیدگاههای آیلند
گیورا آیلند کارشناس دیگر اسرائیلی
که سرلشکر بازنشسته ارتش و مشاور سابق امنیت ملی این رژیم بوده، نیز
میگوید: بهترین زمان برای مقابله با برنامه هستهای ایران 3 سال پیش
بود. در آن زمان بیشتر سرمایههای مهم این کشور در چند مکان اصلی قرار
داشتند و از آنها به خوبی محافظت نمیشد. ایران سیستم دفاع هوایی خیلی
پیشرفتهای نداشت. 3 سال پیش از نظر نظامی بهترین زمان برای حمله به
ایران بود، اما متأسفانه از نظر سیاسی زمان خوبی نبود و بنابراین کاری
انجام نشد.
وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: اسرائیل باید پیش از
حمله به تأسیسات هستهای ایران 4 سؤال کلیدی را از خود بپرسد: 1- آیا
اطلاعات موثقی در مورد تأسیسات و اهداف هستهای اصلی ایران در اختیار
دارد 2- آیا توانایی کافی برای حمله به آن اهداف را دارد 3- آیا پرواز
بر فراز کشورهای دشمن مثل سوریه، عربستان و عراق امکانپذیر هست و 4-
مهمترین سؤال نتیجه این حمله است.
وی در پایان گفت: با
فرض اینکه جواب 3 سؤال اول مثبت باشد، سؤال آخر یعنی اینکه میزان
خسارت واقعی به ایرانیها چقدر خواهد بود و چقدر میتوان این حمله را
قبل از اینکه ایران به سلاح هستهای دست یابد به تأخیر انداخت، پاسخ
روشنی ندارد. اگر پاسخ فقط چند هفته یا چند ماه باشد پس زمان کافی
نداریم، اما اگر چند سال باشد شاید ارزش به تأخیر انداختن حمله را
داشته باشد.